Seingat-ingat aku, itulah kali pertama aku dihalau daripada mesyuarat dalam sejarah hidupku. Pada Mesyuarat Bulanan Pengurusan Tertinggi itu aku benar-benar telah menunaikan janjiku kepada rakan-rakan ahli mesyuarat. Aku telah diberi amanah menghantar `signal’ kepada bos kami yang suka sangat memperincikan sesuatu isu hingga menyebabkan hampir setiap kali mesyuarat yang biasanya bermula dari jam 8.00 pagi terlajak ke pukul 6.00 petang.
Antara isu yang dibincangkan petang itu ialah mengenai rancangan pembinaan bangunan tambahan. Pihak jabatan diminta mencadangkan tempat yang sesuai. Keputusan itu sebenarnya telah diambil secara kolektif bahawa tempat paling sesuai ialah bersebelahan Blok C.
Bagaimanapun bos memperincikan lagi cadangan itu dengan bercerita panjang lebar termasuk kajian tanah. Walaupun semacam tahu sebahagian daripada kami mula resah dengan perkara yang diperkatakan, bos terus bercerita panjang. “Setahu saya soil test kena dilakukan dulu,” katanya lagi penuh yakin.
Agaknya kerana terlalu bosan, aku terus mengangkat tangan dan bersuara. “Pengerusi! Saya fikir soil-test bukan kerja kita. Itu kerja engineer.”
Tanpa menunggu panjang, bos nombor satu terus bersuara, “Kalau you fade-up dengan mesyuarat ni, eloklah you keluar saja,” suaranya tinggi sambil membetulkan tudungnya.
Aku terus berada di kerusi sehingga tamat mesyuarat.
Tiada ulasan:
Catat Ulasan